نقش تعلل ورزی و خود تنظیمی انگیزشی در پیش بینی اشتیاق تحصیلی دانشجویان

مقدمه: درگیری دانشجویان به لحاظ شناختی، رفتاری و عاطفی با محیط و زمینه تحصیلی، سرزندگی و موفقیت تحصیلی دانشجویان را درجهت پیشبرد اهداف آموزشی تضمین می کند. هدف از انجام این پژوهش، بررسی نقش تعلل ورزی و خودتنظیمی انگیزشی در پیش بینی اشتیاق تحصیلی دانشجویان است. روش ها: دراین پژوهش همبستگی تعداد 311 دانشجوی دانشکده علوم پزشکی دانشگاه آزاد اراک در سال تحصیلی 94-1393 به شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه های تعلل ورزی، خودتنظیمی انگیزشی و اشتیاق تحصیلی پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده به وسیله آمار توصیفی و استنباطی(ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون) تجزیه و تحلیل شد. نتایج: آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین تعلل ورزی با اشتیاق تحصیلی همبستگی منفی معناداری وجود دارد (01/0>p). همچنین بین خودتنظیمی انگیزشی با اشتیاق تحصیلی همبستگی مثبت معناداری وجود دارند (001/0>p). تحلیل رگرسیون نشان داد که تعلل ورزی و خودتنظیمی انگیزشی می توانند 3/22 درصد از واریانس اشتیاق تحصیلی را پیش بینی نماید. نتیجه گیری: تعلل ورزی و خودتنظیمی انگیزشی می تواند اشتیاق تحصیلی بین دانشجویان را پیش بینی کند. با توجه به این که این دو متغیر با شوق و اشتیاق دانشجویان به ادامه ی تحصیل ارتباط دارد باید در زمینه موفقیت تحصیلی دانشجویان مورد توجه و تاکید قرار گیرد.